第6回ゲーム紹介 ： オランピアソワレ Full Review

สวัสดีค่ะ!  กลับมารีวิวเกมอีกแล้ว
ว่าบาป  อันที่จริงบล็อกครั้งนี้มันเป็นบล็อกปาดหน้า--
55555555555555555555555555555555555555555555

ไม่ใช่บล็อกวิเคราะห์เพศตัวละครเอกในเกมTwisted Wonderland ที่ติดไว้ค่ะ....
(อย่าพึ่งตีหนู! หนูขอโทษ!! หนูไม่ได้ตั้งใจจะเบี้ยวนะ กรี๊ดดดดดดด)
มาแรงแซงทางโค้งมากสำหรับสิ่งที่จะแนะนำให้ทุกคนรู้จักกันในวันนี้ ดิฉันติดงอมแงมถึงขนาดอดหลับอดนอนเพื่อเคลียร์ให้จบเลยล่ะ เพราะมันสนุกมาก มาก มากกกกกกกกกก

ขอแนะนำให้ทุกคนรู้จักกับ.....    /ใส่sf drumroll



          オランピアソワレ

ทางนี้พึ่งโหลดโอลิมเปียมาเล่นเมื่อ 16 เมษายน วันเดียวกับที่เกมวางขาย เรียกได้ว่ามาใหม่แบบสดๆร้อนๆเลย พอได้ลองเล่นแล้วก็แสนจะถูกใจ หลงจนน่ามืดตามัว ดีขนาดนี้เก็บไว้คนเดียวไม่ได้แล้ว ต้องป้ายยาให้เพื่อนๆเท่านั้นถึงจะสบายใจ!


Spoiler Alert!!!
แนะนำเกมครั้งนี้ก็เหมือนครั้งอื่นๆ ที่รวมการหวีดการสปอยล์เอาไว้ด้วยอย่างหนักหน่วง เอาเป็นว่าหนักจนไม่รู้จะถมดำตรงไหนดี..  ดังนั้นหากใครไม่ชอบต้องขอโทษด้วยนะคะ ;w; ส่วนท้ายบทความจะมีศัพท์น่ารู้เช่นเคยค่ะ  
ว่าแล้วก็ไปดูกันเลยดีกว่า



「これは辿り着いていたかもしれないもう一つの神話の物語」

Platform : PlayStation Vita

Genre : 女性向け恋愛AVG

Cero : D (17ปีขึ้นไป)
ผู้ผลิต : Otomate
เว็ปไซต์เกม : https://www.otomate.jp/olympia/
ดูแนะนำเกมสั้นๆได้ทีนี่  จิ้ม!

  オランピアソワレ หรือオラソワ　เป็นเกมใหม่ล่าสุดของค่าย オトメイト ได้ภาพสวยจนตาพร่าวาดโดยอาจารย์さとい　เจ้าของลายเส้นที่เคยฝากผลงานไว้ในเกมดังๆแล้วมากมาย เช่น ニルアドミラリの天秤　และ Diabolik Lovers  นอกจากจะรูปสวย เพลงประกอบเพราะ เซ็ตติ้งเกมยังหยิบยกประเด็นชนชั้นและความเชื่อมาเสียดสีสังคมปัจจุบันได้อย่างเจ็บแสบ แล้วยังได้มีความรักชวนใจเต้นกับหนุ่มหล่ออีกต่างหาก คุ้มจัง!


Story

เมื่อหญิงสาวผู้ครอบครองสีขาวเริงระบำ ความมืดมิดจะหนีห่างออกไป
หล่อนเรียกตนเองว่า "โอลิมเปีย"
เธอผู้ไม่เคยแย้มยิ้ม และร่ายรำราวกับตุ๊กตา
เธอผู้เป็นที่เคารพของประชาชน ขณะเดียวกันก็ถูกหวาดกลัว
บนเกาะที่ "สี" ของชนชั้นมีค่ามากกว่าชีวิตผู้คน
เธอคือสีขาวเพียงหนึ่งเดียวในที่แห่งนี้
เพื่อที่จะดำรงไว้ใน "สีขาว" แสนหายากและแปลกประหลาด
หลังผ่านพ้นวัย 18ปี เด็กสาวจึงต้องหาชายหนุ่มมาเป็นคู่ชีวิตให้ได้

 「สีขาวของคุณนั้นพิเศษกว่าคนอื่นครับ」
「คุณมีอิสระที่เลือกผู้ชายคนไหน สีอะไรก็ได้บนเกาะนี้」

หญิงสาวผู้ปฏิเสธที่จะติดต่อกับโลกภายนอกด้วยเหตุการณ์ในอดีต
เธอตัดสินใจยึดคำของมารดาผู้จากไปไว้มั่นแล้วจึงเริ่มออกเดิน

เพื่อตามหาคนที่จะรัก "ตัวตน" ที่แท้จริงของเธอ
เพื่อได้พบ "อีกครึ่งหนึ่งของชีวิต" ที่จะยอมรับในตัวเธอ



世界観

เขา ถูกจับลอยตามน้ำมาบนเรือที่ทำจากใบอ้อผุผัง จนสุดปลายทางนั้นจึงตัดสินใจสร้างเกาะขึ้นแห่งหนึ่ง ตั้งชื่อให้ว่า 「天供島」
ต่อจากนั้นได้สร้างสีแดง สีน้ำเงิน และสีเหลือง  ทั้งยังแบ่งสีเหล่านั้นออกเป็นสอง เกิดเพศหญิงและเพศชาย
นามของเขาคือ 卑流呼ヒルコ ผู้เป็นต้นกำเนิดแห่งมวลมนุษย์ทั้งปวง
วันเวลาไหลผ่าน เกาะที่มีผู้คนหลากสีสันอาศัยอยู่กลับเกิดการแบ่งชนชั้นทางสังคม หรือการ"เหยียดสี"ขึ้น
ประชาชนไม่สามารถรักและแต่งงานได้อย่างอิสระ การเกี่ยวดองทั้งหมดถูกจำกัดไว้ กลายเป็นหน้าที่ที่ต้องทำเพื่อรักษา "สี" เหล่านั้น 

ชนชั้นของประชาชนจะถูกกำหนดด้วยสีที่ติดตัวมาแต่กำเนิด 
ยิ่งสดใกล้เคียงแม่สียิ่งสูงค่าฉันใด ยิ่งห่างไกลยิ่งต่ำค่าฉันนั้น

วันหนึ่ง ดวงอาทิตย์กลับอ่อนแสงและมืดหม่นลงช้าๆ
ค่ำคืนที่ยาวนานขึ้นเรื่อยๆเริ่มแผ่ขยายเป็นความหวาดกลัวในจิตใจผู้คน
ไม่นานจากนั้น ประมุขแห่งตระกูลสีเหลืองได้ส่งเด็กสาวขึ้นไปยังเวทีบวงสรวง

เธอเริงระบำ
น่าประหลาด ดวงอาทิตย์ค่อยๆกลับมาส่องแสงราวกับได้ยินคำอ้อนวอนของเด็กสาว
จากนั้นต่อมา เธอจึงร่ายรำ และร่ายรำ

เพื่อให้ดวงอาทิตย์สามารถทอแสงอันเปล่งประกายต่อไปได้


น่าสนใจใช่มั้ยล่ะคะ หุหุ (◎´□`)ｻｲｺｫｫｫｰ☆
ตรงนี้จะขอแทรกเพื่ออธิบายให้เข้าใจกันชัดเจนขึ้นอีกเล็กน้อยค่ะ!

オランピアソワレเป็นเกมที่เล่นกับธีมเทพปกรนัมของญี่ปุ่น 卑流呼ที่กล่าวถึงไปในข้างต้นคือการใช้คันจิเลียนเสียงตามชื่อ ヒルコนั่นเอง 
เพื่อนๆที่เคยผ่านวิชาBasic Jap Culture มาก่อนคงจะพอคุ้นๆกันอยู่บ้างใช่มั้ยเอ่ย?

ตามตำนาน (และโคจิกิ)แล้ว ヒルコ เป็นเทพองค์แรกที่เกิดจากเทพอิซานามิและอิซานางิค่ะ แต่ว่าฮิรุโกะเนี่ยเป็นสิ่งผิดพลาดที่ออกมาดูไม่สมประกอบ เพราะตอนเทพทั้งสองได้เสียกันดันประพฤติตนผิดผีด้วยการที่เทพอิซานามิ ซึ่งเป็นฝ่ายหญิงเปิดปากชมอิซานางิที่เป็นฝ่ายชายก่อน ถือว่าเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง เพศชายต้องเป็นผู้เริ่มก่อน ลูกจึงเป็นก้อนๆแทนที่จะเกิดเป็นเกาะญี่ปุ่นอย่างลูกคนอื่นๆ 
และสุดท้ายฮิรุโกะก็ถูกจับใส่เรือสานใบอ้อ(หรือกก...)ลอยตามน้ำหายไป  สวัสดี  (∩´﹏`∩)  

ตำนานนี้เองค่ะที่เกมได้หยิบขึ้นมาเป็นส่วนหนึ่งของเรื่องราว คนชอบ神話อย่างดิชั้นถึงตื่นเต้นตาวาวตั้งแต่ได้ดูแค่ทีเซอร์เกม อีกส่วนหนึ่งที่ทำให้ฝนอินไประหว่างเล่นมากๆคือ "ระบบชนชั้น" ของสังคมในオランピアソワレที่แบ่งแยกผู้คนอย่างรุนแรงขนาดชี้เป็นชี้ตายได้เลยทีเดียว!!

เฮ้ยเตง บ้าเหรอ มันจะเว่อร์อะไรเบอร์นั้น! (´·ω·`)

..เบอร์นั้นจริงๆขอบอก แค่มีความรักข้ามตระกูลสีที่ได้รับอนุญาตก็โดนโทษประหารแล้วเต๊งงงง!!

คือที่เกาะ天供島เนี่ย สามสีที่สุดแสนจะเลอค่า เพอร์เฟ็ค เรียกได้ว่าเป็นตัวท็อป ยืนอยู่บนจุดสูงสุดของห่วงโซ่คือเหล่าแม่สีทั้งสามค่ะ ก็จะเป็นกลุ่มคนที่กุมอำนาจไว้มากที่สุด รองลงมาจะเป็นสีผสมต่างๆ เช่น สีส้ม สีเขียว สีม่วง เป็นต้น ถึงจะสู้พวกแม่สีไม่ได้แต่ก็ถือว่ายังเป็นชนชั้นปกครองที่เชิดหน้าชูตาได้อยู่ดี

พวกสีรองจะมีอยู่ยิบย่อยเต๊มมมไปหมดเลย

ส่วนกลุ่มคนธรรมดาที่มีจำนวนมากสุดคือคนที่สีถูกผสมสีมาแล้ว 3-4ต่อขึ้นไปในรุ่นของตัวเอง เช่นรุ่นคุณทวดอาจเป็นสีแดงกับเหลือง คุณปู่ออกมาเป็นส้ม คุณพ่อได้สีส้มมาด้วยแต่พอแต่งกับคุณแม่ที่เป็นสีเขียว ลูกก็จะออกมาใกล้เคียงสีน้ำตาลแล้ว เป็นต้น
การแต่งงานข้ามสีไม่ได้การันตีว่าลูกจะออกมาเป็นสีผสม100%นะคะ อาจได้สีทางฝั่งพ่อ ฝั่งแม่ หรือผสมก็ได้  และการแต่งงานในสีเดียวกันก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้สีเดิมเช่นกัน งงงวยเบาๆ@_@

    โอกาสการเกิดของเด็กจะมีตามนี้เลย↓

ในบรรดาสีสันเหล่านั้น ก็มีกลุ่มที่ถูกรังเกียจด้วยเช่นกันค่ะ 
หากเด็กแรกเกิดคนใดเกิดมามีสีผสมอยู่หลากหลาย เช่นน้ำตาลแซมเหลืองปนชมพู หรือเขียวไล่ไปฟ้า จะนับว่าเป็นเด็กที่不出来　และถูกส่งไปอยู่ที่黄泉ทันทีตั้งแต่เกิดโดยไม่มีโอกาสได้รู้จักและเห็นหน้าบิดามารดาของตัวเองด้วยซ้ำ
黄泉หรือที่หมายความยมโลกนั้นเป็นดินแดนใต้ดินของเกาะที่ถูกสร้างเอาไว้ให้กลุ่มคน不出来 มีสีสันน่าเกลียด เป็นเสนียดตาแก่คนทั่วไปลงมาอาศัยอยู่ เห็นได้ชัดเลยนะคะว่าสุดแสนจะเหยียดชนชั้น...
นอกจากนั้น เหล่านักโทษที่ทำผิดกฏแต่ไม่ถึงโทษประหารก็จะถูกริบสีตระกูลแล้วเนรเทศมายังที่แห่งนี้เช่นเดียวกันค่ะ 

แหนะ แค่คิดตามก็แส้บแล้วใช่มั้ยล่าาา
ฝนถึงชอบสุดๆเพราะระหว่างเล่นรู้สึกว่ามันช่างสะท้อนสังคมไท-- แฮ่ม! หมายถึงสังคมแบ่งแยกชนชั้นทุกวันนี้ดีเหลือเกิน

มีทั้งคนหัวโบราณที่ยึดติดว่าสายเลือดของตนนั้นสูงส่ง ชี้หน้าด่าคนที่อยู่นอกกรอบสังคมโดยไม่เคยคิดถึงปัญหาและเหตุผล มีตัวละครที่ทำสิ่งเลวร้ายแต่เชื่อว่าตัวเองนั้นเป็นฮีโร่ มีตัวละครที่อธิบายด้วยคำอื่นไม่ได้นอกจากสลิ่ม (ขอโทษค่ะ แต่นิสัยสลิ่มจริงๆ) มีกลุ่มที่ต่อต้านความเชื่อคร่ำครึ มีคนที่เชื่อในพลังของมนุษย์มากกว่าเทพเจ้า และกลุ่มคนรุ่นใหม่ที่หวังจะเปลี่ยนแปลงสังคมให้ดีขึ้น

เชื่อเถอะ มันสุดมากจริงๆเกมนี้อ้ะ(✽´ཫ`✽)


登場人物

オランピア　
นางเอก / เปลี่ยนชื่อได้

เด็กสาวผู้สืบเชื้อสาย "สีขาว" คนสุดท้าย  เป็นนักระบำที่มีความสามารถทำให้พระอาทิตย์ส่องแสง ผู้คนบนเกาะเรียกเธอว่า โอลิมเปีย  หลังผ่านวันเกิดอายุครบ18ปีไปแล้วจึงต้องหาผู้ชายที่จะมาเป็นสามีเพื่อคงไว้ซึ่งสีขาวอันแสนหายาก เลี้ยงหนูสีขาว(บนไหล่ ซูมดูนะ--)ชื่อไดฟุกุ

น้องเป็นนางเอกในดวงใจอีกคนของฝนไปแล้วค่ะ อายุก็แค่นี้แต่แข็งแกร่งมากจริงๆ เจอเรื่องร้ายๆในอดีตมานับไม่ถ้วน แถมยังเป็นสีขาวคนสุดท้ายที่ทำให้ดวงอาทิตย์ส่องแสงได้เลยถูกสังคมคาดหวังหนักเอาการ แต่จิตใจดีแล้วก็ซื่อตรง แถมยังมีความพยายามมากๆ น่ารักที่สุดเลย(*•̀ᴗ•́*)و ̑̑

天草四郎時貞（あまくさしろうときさだ）
CV ：Kamimura Yuto

อามะคุสะชิโรโทคิซาดะ เจ้าตัวบอกให้เรียกสั้นๆแค่โทคิซาดะก็พอ เขาเป็นマレビトหรือผู้เยี่ยมเยือนจากแดนไกลที่ถูกซัดมาเกยฝั่งเกาะ天供島  สีประจำตัวคือสีเขียว เป็นเด็กสดใสที่แอบดูขี้เหงาไปบ้างแต่ก็น่ารัก มีความทรงจำสมัยอยู่บ้านเกิดครบถ้วนแต่มักไม่ค่อยกล่าวถึงอดีตของตัวเองให้ใครฟังมากนัก เลี้ยงหนูขาวไว้ตัวนึงเช่นกัน ชื่อปารีส เป็นน้องชายของไดฟุกุที่นางเอกเลี้ยงอยู่  โทคิซาดะถือเป็นตัวละครสายน้องของเกมนี้ คอยเรียกนางเอกお姉さん！อยู่ตลอด awwww

ใครสายน้อนห้ามพลาดนะคะ น้องเป็นเด็กดี น้องน่ารัก

รีวิวสั้นๆ : น้องตัวโตๆขีดเส้นใต้
เอางี้ก่อน คาดว่าหลายๆคนอาจจะคุ้นหูกับชื่อ"อามะคุสะชิโร"กันอยู่บ้างใช่มั้ยเอ่ย?  ที่จริงตัวละครนี้ถูกสร้างมาจากบุคคลจริงในประวัติศาสตร์ค่ะ  ชิโรคนนี้ก็คือหัวหน้ากลุ่มกบฏชิมาบาระ เป็นซามุไรคริสเตียนที่ถูกรัฐบาลทหารโตกุกาวะประหาร จบชีวิตลงที่วัยเพียง17ปีเท่านั้นเอง หัวก็โดนเสียบประจานอยู่ที่นางาซากิเพื่อเป็นการขู่กลายๆอยู่ช่วงนึงเลยด้วย แหะ

ทีนี้ในเกมเนี่ย โทคิซาดะที่ตายไปแล้ว ศพ(และแน่นอนว่าหัวด้วย...)ถูกทิ้งลงทะเลลอยล่อง ไปๆมาๆรู้ตัวอีกทีก็มาติดอยู่บนเกาะแล้ว แถมยังกลับมามีชีวิตอีก เฮ้ย!?   ในรูทนี้ก็จะวนเวียนอยู่กับความเครียดและกดดันของน้องถึงภาระหน้าที่ของตัวเอง ในฐานะที่หัวหน้าตระกูลสีเขียวชุบเลี้ยงตนมาอย่างดีก็อยากจะตอบแทนบ้าง แต่ไม่รู้ว่าคนที่พยายามแต่สุดท้ายก็เปลี่ยนอะไรไม่ได้อย่างตัวนั้นจะมีปัญญาไปทำอะไรไหว เรื่องในอดีตเป็นปมขนาดใหญ่ที่โทคิซาดะกับโอลิมเปียต้องจับมือฝ่าฟันไปด้วยกันค่ะ

อ้อ น้องเป็น美少年ด้วยนะ  ที่แอบดูเจ้าสำอางค์ แวะไปแช่ออนเซ็นบำรุงผิวไม่ขาดเป็นเพราะอยากลบ "แผลเป็น" จากรอยที่ถูกฟันจนคอขาดตอนโดนประหารค่ะ

玄葉（クロバ）
CV：Sugita Tomokazu

คุโรบะ  รองหัวหน้าหน่วยコトワリแห่งองค์กรกลาง เป็นทั้งหมอและนักวิจัยด้านภูมิคุ้มกันโรค ดูเหมือนจะเป็นคนที่เก่งใช้ได้ แต่พอเห็นนางเอกของเราทีไรต้องหาโอกาสแกล้งให้ได้ทุกที เป็นザ・チャラい男 ประจำเกมนี้เลยค่ะคุณ แต่ถึงอย่างนั้นก็เป็นคนอ่านบรรยากาศเก่ง รู้ว่าตอนไหนควรทำอะไร เป็นเหมือนพี่ชายใจดีของทุกคน แถมลึกๆแล้วในใจยังต่อต้านระบบการแบ่งแยกชนชั้นหรือการเหยียดสีเอามากๆซะด้วย

รีวิวสั้นๆ : รูทนิยายน้ำเน่า (เฮ้ย แต่ดันสนุกว่ะ...)

จะว่ายังไงดี คือตอนแรกนุไม่ได้คาดหวังอะไรกับผู้ชายคนนี้ ติดไปทางไม่ชอบด้วย แบบว่า ก็ฝนไม่ชอบผู้ชายチャラいง่ะ  รู้สึกรำคาญที่ต้องไปพยายามจีบเสือผู้หญิง เฮ้อ5555555555555  แต่พอเล่นไปก็ หืม หืมมม?  คุโรบะคือเหมือนทำตัวชาไร่ขี้เต๊าะไปเรื่อย แต่เอาจริงคุณเขาก็จริงจังกว่าที่คิดนะ แถมเป็นผู้ชายที่写実主義มาก ไม่เชื่อเรื่องเทพใดๆทั้งสิ้น เชื่อในขีดสำกัดและความสามารถของมนุษย์มากกว่าจะไปหวังพึ่งเทพเจ้าที่ไม่เคยเห็น ว้าว....

รูทคุโรบะก็จะเล่นอยู่กับประเด็นของโรคที่ชื่อว่า "ฮาคุ" ซึ่งใครติดแล้วก็จะสีตก... สีตกจริงๆค่ะไม่ได้พูดเล่น มีแค่นางเอกที่จะไม่ติด (ก็แหม สีขาวอะ มันจะตกได้มากกว่านี้อีกเหรอ...) นอกจากสีของตัวเองจะซีดลงเรื่อยๆแล้วยังทำให้ผิวลอกเป็นแผ่น รักษาไม่ทันก็ถึงตาย แถมเป็นโรคที่มาแบบไม่มีสัญญาณด้วยเอ้อ ถ้าช่วยทันก็อาจจะรอดชีวิต แต่อวัยวะบางส่วนอาจเสียหายกลับมาใช้ไม่ได้อีกแล้ว เป็นต้น

นางเอกกับคุโรบะก็จะช่วยกันสร้างยารักษาโรคฮาคุให้ได้ค่ะ ขณะเดียวกันนางเอกก็จะถูกตัวประกอบคนหนึ่งตามตื๊ออยู่ตลอดว่าให้รับตัวเองเป็นสามี คุโรบะน่ะไม่เหมาหรอก เป็นแค่สีดำชั้นต่ำไม่คู่ควรกับคุณ อันที่จริง นางเป็นลูกชายของประมุขสีเหลืองคนก่อนด้วยนะ แต่เพราะเกิดมาเป็นสีไม่มงคลเลยโดนเอาไปทิ้ง อุแง เอาเข้าไป แค่โรคนั่นก็ปวดหัวจะแย่แล้วยังมีสลิ่มโผล่มาขวางทางรักอีก น้องอยากจะบ้า  คุโรบะที่ตามชนชั้นแล้วสู้หนุ่มสลิ่มคนนั้นไม่ได้ก็เลยต้องยอมถอยทั้งๆที่ก็รักกันแล้วแท้ๆ จนหนุ่มสลิ่มมันทำท่าจะ เอ่อ..ขืนใจ? นางเอกนั่นแหละถึงได้เรื่อง (แต่รอดนะจ๊ะ คนชั่วดันติดโรคกระทันหัน หวุดหวิดมาก แง) ทีนี้พล็อตน้ำเน่ามาเลยจ้า ถ้ารู้ว่าจะเป็นแบบนี้ฉันคงไม่ปล่อยเธอไปแต่แรกหรอก!

ก็ล้มลุกคลุกคลานกันไป สุดท้ายก็จบแฮปปี้เอนดิ้ง รักกันดีจ้า
แต่แบดเอนด์... ไม่คุโรบะติดฮาคุแล้วตายตามไปด้วยจนนางเอกตรอมใจ ก็โดนคุโรบะแทงแล้วฆ่าตัวตายตามค่ะ นางบอกรักกันชาตินี้ไม่ได้กันชาติหน้าก็ยังดี 心中ชัดๆเลยนี่หว่า...

璃空（リクウ）
CV ：Shimazaki Nobunaga

ริคู (ขอเขียนแบบนี้เพื่อความสวยงาม ถึงจริงๆจะออกเสียงว่าหริ-คูก็ตาม..) ว่าที่หัวหน้าประมุขสีน้ำเงินคนต่อไป เพื่อฝึกความพร้อมในอนาคตตอนนี้เลยรับจ๊อบเป็นคุณทหารคอยตรวจตราคนเข้าออกดินแดนนักโทษหรือโยมิอยู่ มีหน้าที่คอยดูแลความสงบเรียบร้อยของเกาะ เป็นคนเคร่งครัดในหน้าที่เอามากๆ ขนาดกับนางเอกที่ตามตำแหน่งแล้วคนในเกาะจะค่อนข้างนับถือยังไม่ค่อยยอมอ่อนข้อให้ ถูกปลูกฝัง "หน้าที่"ฝังหัวมาแต่ยังเด็ก และด้วยการปลูกฝังนั้นเองทำให้เป็นคนหัวโบราณ ยึดติดกับกฏเกณฑ์เดิมๆเอามากๆ

รีวิวสั้นๆ : น่ารักน่ารักน่ารัก บ้าจริง เจ้าตัวน่ารักอัดก้อนเดินได้เอ๊ย!
ฮือออออออออ น่ารักมากกก เอ็นดู๊ววววววววววววว
ริคูนี่เปิดมาจะเป็นตัวละครแอบน่าหมั่นไส้นิดนึงค่ะ เป็นภาพลักษณ์ของพวกชนชั้นสูงเหยียดสายเลือดที่แท้ ฟังนางพูดแล้วมันก็จะคันๆมืออยากจับมาตีอยู่สักหน่อย เอะอะก็ทำเพื่อสีน้ำเงิน ความรักคืออะไรกินได้มั้ย คนที่จะแต่งงานกับตัวต้องเป็นผู้หญิงสีน้ำเงินที่เพรียบพร้อมเท่านั้น...  อืม มันแบบ น่าหมั่นไส้เนอะ จะหัวโบราณอะไรเบอร์นั้นถามจี๊งง

แต่!! พอเล่นๆไปซักพักความน่ารักของเขาจะฟุ้งออกมาค่ะ ที่เห็นปกติทำตัวจริงจังหน้านิ่งก็เป็นเพราะภาระหน้าที่อันยิ่งใหญ่บนบ่า ถึงได้ต้องพยายามหนักมากขนาดนั้น ที่จริงริคูก็เป็นชายหนุ่มคนนึงที่แข็งนอกอ่อนในเอามากๆ  ชอบสัตว์ตัวเล็กน่ารักแต่เลี้ยงไม่ได้ ชอบกินแฮมเบอร์เกอร์แต่เวลากลับตระกูลก็ถูกห้ามกินเพราะเป็นของไม่ดีต่อสุขภาพ ในหัวมีแต่ต้องทำให้ดีที่สุดเพื่อจะโตไปเป็นประมุขที่ยอดเยี่ยม!

ตามเดิมเนี่ย ริคูเขาต้องทำหน้าที่หลายอย่างคล้ายเป็นการเตรียมเป็นประมุขไปในตัวน่ะค่ะ เลยโดนห้ามแต่งงานก่อน30 (...........................)  ซึ่งเนื้อเรื่องช่วงนี้จะเจ็บกระดองใจจี๊ดๆหน่อยเพราะดูก็รู้ว่าพวกเธอรักกัน!! พอพ่อหนุ่มของเราโดนฝังหัวมาว่าต้องรอถึง30นู่นกว่าจะได้แต่ง แต่นางเอกต้องหาสามีให้ได้ภายใน1ปี  พี่แกเลยจับนางเอกเข้าเฟรนด์โซนจ้า  งุ้งงิ้งเขินๆอยู่ดีๆ กลายเป็นโดนเรียก良き友人เฉ้ยย มันเจ่บมากเลยค่ะคุณผู้โช้มม เกิดมาไม่เคยโดนผู้ชาย(ในเกม)เฟรนด์โซนแสกหน้าแบบนี้ แง555555

มันก็ควรจะเป็นแบบนั้นแหละค่ะจนกระทั่งจะมีคนมาทำร้ายน้อง พี่เห็นแล้วทนไม่ได้ ฟิวส์ขาดทำท่าจะใช้พลังของตัวเองลบ(แปล : ฆ่า)คนที่กล้ามาทำร้ายโอลิมเปีย โชคดีที่นางเอกห้ามทันเลยรอดตัวไป พลังนั้นแต่เดิมเขาห้ามใช้กับคนเป็น ริคูเลยอยู่ในสถานะกึ่งๆนักโทษ แต่เจ้าตัวพูดออกมาหนักแน่นว่า "ถ้าแค่ผู้หญิงที่ตัวเองรักยังปกป้องไม่ได้แล้วจะไปปกป้องประชาชนได้ยังไง"

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด เขาพูดแล้วค่ะว่าชอบนางเอก!!! /me ปิดหน้าร้องไห้

หลังเหตุการณ์นั้น คนที่เคยอยู่ในกรอบมาตลอดก็เหมือนจะมองอะไรๆได้กว้างขึ้น แถมทำท่าจะคืนตราว่าที่ประมุขด้วย ขอแค่จัดการคดีนางเอกให้กระจ่างว่าใครเป็นคนสั่งให้ทำร้าย จากนั้นจะยอมรับโทษทั้งหมด มันแบบ เตง ใจเลาอะ บางเป็นกระดาษทิชชู่เปียกน้ำ(´•̥ ̯ •̥`)
ตอนท้ายจะมีการคลายปมออกมาด้วยค่ะว่าที่จริงแล้วเจ้าตัวเป็นเด็กถูกทิ้งที่โตมาในโยมิ แต่ว่าเป็นคนที่สีน้ำเงินชัดมากเลยถูกรับมาเลี้ยง ริคูเลยพยามจะลืมปมด้อมตัวเองด้วยการทำตัวเป็นชนชั้นสูงเพื่อไม่ให้แปลกแยกไปจากคนอื่นๆ  ก่อนจะได้นางเอกของเรามาช่วยชี้ทางสว่างให้  จบปิ้ง!  เป็นตัวละครที่ตอนจบดี(กว่าคนอื่น)พอสมควรเลยค่ะ ไม่มีการนองเลือด อย่างมากก็แค่เจ็บจี๊ดๆ  แถมแฮปปี้เอนด์คือน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ เอาใจนุไปเล้ยยยยย

縁 (ヨスガ)
CV ：Uchida Yuma

โยะสึกะ เจ้าของเรียวคังและโรงอาบน้ำที่ใหญ่ที่สุดในโยมิ เรียกตัวเองว่า 地獄太夫(じごくだゆう) ซึ่งเป็นชื่อของโสเภณีชั้นสูงเลื่องชื่อในยุคมุโรมาจิ เพื่อประชดประชันกลายๆว่าคนชั้นต่ำที่อยู่ได้แค่ยมโลกอย่างตัวเองก็มีอำนาจมากพอจะกุมความลับของเหล่าชนชั้นสูงแห่งโลกบนเอาไว้มากมายนะจ๊ะ สวีทฮาร์ทคนนี้ปกติดูนุ่มๆนิ่มๆแล้วก็ใจดี แต่เอาจริงพี่แกก็แอบมาเฟียกุมอำนาจนิดนึงแหละ ความสามารถพิเศษคือการทำนายอนาคต แถมยังเก่งเรื่องการปรุงยาด้วย


รีวิวสั้นๆ : เค้ารักกันแล้ว-- เดี๋ยว ทำไมทำเหมือนจะฆ่านางเอกแบบนั้น เฮ้ย ตกลงยังไงนะคะ???

ไดนามิคของรูทนี้ตอนแรกมันเอื่อยๆมากเลยนะเตง มาแบบนุ่มๆเอื่อยๆ ฟีลอุ่นใจเหมือนค่อยๆพัฒนาความสัมพันธ์ปล่อยให้เราตายใจ แล้วจู่ๆก็ตู้มมมมมม! เฮ้ย เดี๋ยว มันเกิดอะไรขึ้น พี่ใจเย็นก๊อนนนน

โยะสึกะเนี่ยที่จริงเป็นทายาทของตระกูลสีม่วงที่โดนเนรเทศลงมาอยู่โยมิตั้งแต่เด็กเพราะสีม่วงเคยเป็นศูนย์กลางที่ทำให้โรคฮาคุมันแพร่กระจายค่ะ แล้วหมู่บ้านของโยะสึกะดันไฟไหม้เหลือแค่พ่อหนุ่มของเราคนเดียว ทีนี้พวกแม่สีเลยได้โอกาสกำจัดต้นเหตุพวกนี้ให้หมด โยะสึกะเองแต่เดิมก็ถูกห้ามไม่ให้แต่งงานและมีทายาทเด็ดขาด  ไม่ต้องกลัวว่าสีม่วงจะสูญหายไปด้วยเพราะคนใหญ่คนโตเค้าได้เพาะเลี้ยงสีม่วงชุดใหม่ขึ้นมาแล้ว  แหม๊ お偉いさんทั้งหลายนี่มันน่าสาปจริงๆค่ะ

เป้าหมายเดิมของโยะสึกะคือการล้างแค้นแทนพี่สาวถูกฆ่า เขาแอบพังทลายอยู่ลึกๆในใจด้วยว่าทำไมถึงมีแค่ตัวเองที่ไม่ตาย อยากตายตามทุกคนไป หวังจะให้นางเอกใช้พลังฆ่าตัวเองด้วยซ้ำ แต่นางเอกคนดีมีหรือจะยอม กล่อมไปกล่อมมาถึงได้กลับมาคุยกันตามปกติ ตอนแรกโยะสึกะก็เฉยๆ ไม่ได้คิดจะมีความรักอะไร แต่ก็ เกมจีบหนุ่มอะเตง เค้าต้องรักกันแหละเนาะ  สองคนก็เลยช่วยกันหาหลักฐานของเหตุการณ์ในอดีตจนกระจ่าง สุดท้ายก็รักกัน แฮปปี้⁽⁽ ◟(灬 ˊωˋ 灬)◞ ⁾⁾

แล้วท้ายๆจะเฉลยด้วยว่าที่ทำตัวสนิทสนมกับนางเอกมาตั้งแต่แรกเป็นเพราะว่าคนที่รับเขาเลี้ยงตอนโดนเนรเทศลงโยมิมาใหม่ๆคือผู้ชายที่เป็นคล้ายครอบครัวของนางเอก โยะสึกะเลยเคยได้ยินเขาเล่าถึงโอลิมเปียตั้งแต่เด็กจนรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนกันมาตลอด แถมตอนเด็กมากๆนางเอกยังเคยฝากเปลือกหอยมาให้เขาอีกต่างหาก แล้วก็พกเป็นเครื่องรางติดตัวมาตั้งแต่นั้น งื้อ น่ารักอ้ะ ꒰* ॢꈍ◡ꈍ ॢ꒱ .*˚‧♡

ขอผ่านแบดเอนด์นะคะ พูดแล้วก็ยังเจ็บกระดองใจอยู่เลย อุแง...

ヒムカ
CV ：Horie Shun

ฮิมุกะ เด็กหนุ่มที่ฝนเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงจนกระทั่งออฟิเชียลประกาศออกมานั่นหละว่าเป็นตัวละครจีบได้ จุดนั้นก็คือเหวอไปแล้วเพราะมองยังไงก็สวยเกินผู้ชายไปไกลมาก... รับรองโดยคุณโสทะรา(นามสมมติ) ที่โดนตกเพราะนึกว่าเป็นสาวน้อยเหมือนกัน ฮิมุกะเป็นคนพูดน้อยที่ไม่ค่อยเข้าสังคมเท่าไหร่ ทำให้ที่มาที่ไปของเขาค่อนข้างเป็นปริศนา ตอนนี้รับจ๊อบจัดงานศพ.. เอ่อ หมายถึงคอยส่งวิญญาณคนตายอยู่ที่โยมิ  มาไวไปไวจนน่าสงสัยว่าเธอเป็นใครกันแน่...


รีวิวสั้นๆ : รูทมหากาพย์ จู่ๆก็เฉลยนู่นนี่ตู้มต้ามจนตามไม่ทันไปหมดแล้ว!
มันมหากาพย์จนไม่รู้ว่าควรจะเริ่มเล่าตรงไหนเลยอะ อุแง(´•̥ ̯ •̥`)
เอางี้ก่อน ตอนแรกๆฮิมุกะพูดน้อยมาก เวลาคุยกับนางเอกก็จะอึกอักๆ แต่เจ้าตัวยืนยันหนักแน่นมากว่าจะไม่มีวันทำร้ายนางเอกเด็ดขาด โอลิมเปียเลยสงสัยว่าทำไมถึงได้ดูนับถือบูชาตัวเองอะไรขนาดนั้น จนวันนึงฮิมุกะเผลอเรียกนางเอกว่า "อามาเทราสึ" น้องก็จะเริ่มเอ๊ะแล้ว เมื่อกี๊เรียกเราว่าอะไรนะ?

ขอข้ามรายละเอียดยิบย่อยไป เอาเป็นว่า รูทนี้มันมีเรื่องหลายอย่างเสี่ยงต่อความมั่นคงของโลกชนิดโลกมันแตกดับไปเลยได้อยู่ เราจะได้รู้ว่าความจริงฮิมุกะคือ "ฮิรุโกะ" ผู้เป็นคนสร้างโลกขึ้นมา นางเอกเหวอเลยเพราะเคยคุยกันเรื่องอายุ ฮิมุกะบอกว่าจำอายุจริงๆไม่ได้แล้ว แต่แก่กว่านางเอกแน่นอน ตอนนั้นโอลิมเปียก็แอบคิดว่าหน้าเด็กๆแบบนี้จะแก่กว่าตัวเองจริงเหรอ เหมือนเด็ก17เลย-- สรุป เป็นเทพจ้า อยู่มาไม่รู้กี่หมื่นกี่แสนปี 555555555555555

ฮิมุกะจะต้องไม่ให้มารดาของตัวเอง เทพอิซานามิที่กลายเป็นเทพแห่งความตายซึ่งถูกผนึกไว้หลุดออกมา ไม่งั้นโลกจะแตกดับ เพื่อปกป้องนางเอกก็เลยใช้พลังเฮือกสุดท้ายหยุดเทพอิซานามิไว้ได้แต่ตัวเองดันแหลกสลายไป...

ยัง มันยังไม่จบ

ทีนี้เลยความแตกว่าฮิมุกะเนี่ยเป็นเทพไม่มีกายหยาบ ที่เห็นอยู่ทุกวันนี้คือการนำดวงจิตมาใส่ไว้ในร่างตุ๊กตาซึ่งเทพสึคุโยมิ(จะกล่าวถึงอย่างละเอียดในรูทต่อไป)สร้างให้ พอใช้พลังจนหมดถึงได้ระเบิดตู้มหายไป แง...   แน่นอนว่านางเอกของเราไม่ยอมเลยไปวิงวอนขออามาเทราสึที่เป็นเทพบรรพบุรุษของเหล่าสีขาว ทำยังไงก็ได้แค่ขอให้ได้เจอฮิมุกะอีกครั้ง อามาเทราสึเลยถามว่าต่อให้จะต้องแลกวิญญาณของตัวเองครึ่งนึงเพื่อให้ได้เจอก็ยอมเหรอ โอลิมเปียตกลงแบบแทบไม่เสียเวลาคิดเลยจ้า
เห็นความรักที่ยอมทำได้ทุกอย่างของนางเอกแล้วอามาเทราสึเลยแบ่งพลังเรียกพี่ชายของตัวเองออกมาให้นางเอกเจอ คือที่จริงฮิมุกะก็ยังมีชีวิตอยู่แหละ แต่เพราะเป็นเทพไร้ลักษณ์จึงไม่สามารถโผล่ออกมาเป็นตัวเป็นตนได้ จินามินิ ร่างที่ฮิมุกะได้มาคราวนี้มีกายเนื้อ กลายเป็นมนุษย์ขึ้นมาจริงๆ หิวได้และเจ็บเป็น ทั้งสองคนเลยใช้ชีวิตด้วยกันอย่างมีความสุข เย่!

แต่... ถ้าได้แบดเอนด์ล่ะก็นางเอกจะโดนฆ่าก่อนฮิมุกะได้ทันปกป้องซะอีก
ตัดภาพมาอีกทีก็มีฮิมุกะพูดไปเรื่อยว่า "ดูสิ วันนี้มีดอกไม้พันธุ์ใหม่บานด้วยนะ" "สัตว์เล็กๆก็เริ่มเกิดบ้างแล้ว อีกไม่นานต้องเป็นที่ๆสวยมากแน่ๆ"  พ่อหนุ่มหน้าหวานของเราได้สร้างโลกใบใหม่ขึ้นมาด้วยพลังเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ แถมยังพูดอีกว่าโลกนี้ไม่มีใครมาทำร้ายโอลิมเปียได้อีกแล้ว เป็นโลกของเราแค่สองคน

อ่า....อืม.......

ตอนแรกนี่เข้าใจไปว่าลักพาตัวนางเอกที่จิตใจพังทลายแล้วมาอยู่ด้วยกันเหรอ แต่เปล่าค่ะ เท่าที่ฟังคนสวยพูดแล้ว จิตวิญญาณของนางเอกตอนนี้กลายเป็นอัญมณีซึ่งฮิมุกะผนึกรักษาเอาไว้ก้นบ่อน้ำอย่างดี ส่วนกายหยาบที่เห็นนั่นอย่าเรียกว่าร่างกายเลย เป็นตุ๊กตาที่เทพสึคุโยมิสร้างให้เหมือนนางเอกทุกกระเบียดนิ้วต่างหาก!!

"ดวงจิตกับกายหยาบจะแยกกันก็ไม่เห็นเป็นอะไรเลย ยังไงผมก็รักเธอเหมือนเดิมนะ"

เฮ้ยเตง มันไม่ใช่!! ไอ้กายหยาบที่ว่านั่นคือตุ๊กต๊าาาาา แถมอัญมณีที่ใช้หลอกตัวเองว่าเป็นดวงจิตของนางเอกมันจะได้มาก็ต่อเมื่อคนตายไป แปลง่ายๆคือนางเอกตายไปแล้ว โอเคมั้ย ตายอะ ตาย!!!!
ฮิมุกะก็คงรักนางเอกมากจริงๆแหละ ถึงขนาดหลอกตัวเองว่าน้องยังมีชีวิตอยู่ แค่ในรูปแบบที่ต่างกันไปเท่านั้นเอง...

神さま恐るべきですな・・

朱砂　(アカザ)
CV : Matsuoka Yoshitsugu

อะคาสะ มาถึงรูทสุดท้าย พระเอกคนดีของพวกเราเองค่า ปรบมืออออออ👏🏻👏🏻👏🏻
ว่าที่ประมุขสีแดงคนต่อไป ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าหน่วยコトワリแห่งองค์กรกลางตั้งแต่อายุยังน้อย 優秀แล้วก็วิสัยทัศน์กว้างไกลมาก  มีหน้าที่คุ้มครองดูแลนางเอกซึ่งเป็นสีขาวคนสุดท้าย ทั้งยังเป็นผู้ออกความคิดเรื่องให้โอลิมเปียหาสามีให้ได้ภายใน1ปีอีกด้วย พระเอกคนนี้สุดแสนจะใจเย็นและมีสติ แทบไม่แสดงอารมณ์ของตัวเอง หน้าตายจนโดนเรียกว่าหน้ากากเหล็ก แต่ว่าจริงๆแล้วเป็นคนเอาใจใส่ คอยช่วยเหลือนางเอกอยู่เสมอทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง

รีวิวสั้นๆ : หนู จะ แต่ง กับ เขา ค่ะ แม่
ตอนนี้รักมาก หลงมาก ตกหล่มอาคาสะเละเทะเลย ทำยังไงดี คนอะไรแสนดีขนาดนี้ ฮือออออ
รูทนี้นางเอกจะหัวรั้นเป็นพิเศษเมื่อเทียบกับรูทอื่นๆค่ะ เพราะตอนเริ่มเกมพระเอกของเราดันไปพูดว่าถ้าหากภายในหนึ่งปีหาคนแต่งงานด้วยไม่ได้จริงๆเขาจะเป็นคนรับผิดชอบทำหน้าที่นั้นเอง โอลิมเปียเลยแบบ ยั๊วะ ให้ตายก็ไม่เอาผู้ชายคนนี้มาเป็นสามีเด็ดขาด!! (โกรธขนาดพูดแบบนี้ในทุกรูทอะคิดดู)

แต่อะคาสะเป็นคนเข้ามาบอกนางเอกตรงๆเลยว่าให้เปิดใจกับเขาหน่อย ถ้าลองพูดคุย ไปเดทด้วยกันแล้วสุดท้ายจะไม่ชอบก็ไม่เป็นไร  ซึ่งแบบบบบ ไม่มีทางที่จะไม่ชอบ กรี๊ดดดดดด ผู้ชายแสนดีขนาดนี้ใครจะไม่ชอบก่อน ;w;  นางเอกคิดถึงบ้านก็ลงทุนพากลับไปถึงเกาะบ้านเกิด พาไปล่องเรือ ให้สร้อยนางเอกใส่คู่กันเป็นไอเท็มคู่รัก  โอ๊ยยยยยย

"นานมาแล้ว เทพไร้ลักษณ์ได้แบ่งจิตวิญญาณออกเป็นสองสร้างหญิงและชาย แต่นั้นมา มนุษย์ล้วนเกิดมาโดยขาดอีกครึ่งหนึ่งของชีวิต และหากพบครึ่งชีวิตที่หายไปของตนแล้ว คนทั้งคู่จะไม่อาจพรากห่างกันได้อีกแม้เสี้ยวเวลาเดียวด้วยความโหยหาในกันและกัน"

"ผมหวังว่าครึ่งชีวิตที่ขาดหายของผมนั้นจะเป็นคุณครับ"

こう言われて照れない人います！？いませんよね！？！？！！

ฉันกรี๊ดจนคอแทบแตก ผู้ชายคนนี้เกินเบอร์ไปมากเลยแม่จ๋า หนูรักเค้าQWQ
คือคนเราน่ะนะ พอเล่นเกมจีบหนุ่มไปได้ซักพักจะเริ่มตายด้าน ไม่ค่อยเขินอะไรแล้ว คู่ไหนหวานๆหน่อยอาจจะมีการร้องแหมเสียงสูงด้วยความหมั่นไส้เป็นระยะ  แต่ผู้ชายที่ชัดเจนแล้วเดินหน้าจีบแบบนี้มีน้อยยิ่งกว่าน้อย เฮ้อ รักเหลือเกิล(⑅ ॣ•͈ᴗ•͈ ॣ)

แน่นอนว่ารักกันแต่ต้นเรื่องขนาดนี้ต้องมีดราม่าค่ะทุกคน!
ในรูทนี้ จู่ๆดวงอาทิตย์ก็จะมืดดับไป นางเอกร่ายรำบูชาแล้วก็ไม่ช่วยให้กลับมาส่องแสงได้อย่างทุกครั้ง ทีนี้เลยโดนใส่ร้ายว่าโอลิมเปียนี่แหละคือคนที่สาปแช่งชาวเกาะ ผู้คนก็พากันเชื่อข่าวลือ เหตุการณ์ล่าแม่มดเลยเริ่มขึ้น โดนสาปแช่งต่างๆนาๆ พอคนจะเข้ามาทำร้ายพระเอกของเราที่ฟิวส์ขาดก็เข้ามาขวางแล้วด่ากราดเลยจ้า
 ไม่มีหัวคิดหรือไง ถ้าจะสาปจริงๆโอลิมเปียคงทำไปตั้งนานแล้ว ไม่รอจนถึงป่านนี้หรอก! ถ้าไม่อยากตายก็ถอยออกไป อย่าคิดจะทำร้ายเธออีก!!
พระเอก นี่มันพระเอกเหลือเกิน....

หลังจากนั้นนางเอกก็ได้รู้ว่าที่จริงแล้วตัวเองน่ะ เกิดมาเพื่อเป็นร่างภาชนะให้เทพีอามาเทราสึใช้หลังจากที่พระนางตื่นจากหลับไหล เมื่ออายุครบ18จะไม่ใช่ตัวเองอีกต่อไป นางเอกเลยปลงตกลงแล้วว่าคงต้องยอมไม่งั้นดวงอาทิตย์คงไม่กลับมาส่องแสงอีก เป็นหน้าที่ที่ทายาทสีขาวคนสุดท้ายต้องทำ แต่อะคาสะผู้ไม่เชื่อในและไม่ยอมแพ้แก่โชคชะตาก็พูดเตือนใจนางเอกไป ทั้งสองคนพยายามช่วยกันหาทางออกก่อนจะพบว่าต้องตามหา "กระจก" ของเทพีอามาเทราสึให้เจอจึงจะทำให้โลกกลับมาสว่างดังเดิม แต่พอถึงเวลาต้องใช้เข้าจริงกระจกมันดันไม่อยู่แล้วนี่สิ!?

สึคุโยมิ ขโมยไปเรียบร้อยแล้วค่า


สึคุโยมิคือคนนี้ค่ะ เฮ้อ หล่อจนตาพร่า( ·ᴗ·̥̥̥ )

ย้อนกลับไปนิดนึง คือพระเอกของเราเนี่ย ถูกฮิมุกะ(หนุ่มในรูทที่แล้ว) และสึคุโยมิเขม่นแรงมาตั้งแต่เด็กขนาดจะเรียกว่าโดนเกลียดเลยก็ได้ จนเจ้าตัวบ่นลอยๆด้วยฟามน้อยอกน้อยใจอยู่ตลอดว่ายังไงตัวเองก็เป็นหน้ากากเหล็กไร้ความเป็นคน เป็น世界一の悪役อยู่แล้วนี่

โถ พ่อหนุ่มคนดีของฉัน..

สึคุโยมิที่คอยดูแล คอยเลี้ยงแล้วก็เป็นเพื่อนนางเอกมานาน ตอนเด็กๆเคยพาไปนอนล่องเรือดูดาวด้วยกัน คอยร้องเพลงกล่อมจนหลับเวลานางเอกร้องไห้ สำหรับนางเอกเหมือนเป็นเหมือนครอบครัวคนสุดท้ายที่เหลืออยู่  ความจริงแล้วคือเทพแห่งดวงจันทร์ สึคุโยมิค่ะ ว้าว
สึคุโยมิเกลียดพระเอกมากเพราะว่าอะคาสะเหมือนกับเทพสุสะโนะโอที่เป็นคนฆ่าเทพีอามาเทราสึ(ซึ่งก็หน้าตาเหมือนนางเอกเช่นกัน)เป๊ะแทบทุกกระเบียดนิ้ว

พอแห่กันไปสึคุโยมิก็บอกว่าทำลายกระจกทิ้งไปแล้ว ดีซะอีก ถ้าโลกแตกดับโอลิมเปียก็จะไม่ต้องสูญเสียตัวตนกลายเป็นอามาเทราสึนะ เฟลกันไปจ้า  จนนางเอกแอบวนกลับไปถามเนี่ยแหละว่าทำลายทิ้งไปแล้วจริงเหรอ พี่แกถึงได้ยอมบอกว่ายัง แค่ซ่อนเอาไว้ หาให้เจอสิ
แล้วกระจกที่ว่าเนี่ยมันโดนแบ่งเป็นสองส่วน นางเอกเลยกลับไปที่บ้านเกิดตัวเองเพื่อเอาส่วนแรกกลับมาให้ได้ก่อน ถ้ามีหนึ่งแล้ว กระจกจะเรียกอีกครึ่งของมันเอง

เอาล่ะ แฮปปี้เอนด์กับแบดเอนด์มันจะแยกกันตรงนี้แหละคุณ

ถ้าจบดี นางเอกจะสามารถเอากระจกครึ่งนึงกลับมาได้ แล้วก็รู้ด้วยว่ากระจกอีกครึ่งที่บอกว่าซ่อนไว้ สึคุโยมิโยนมันลงบ่อน้ำแห่งความตายไปแล้ว ซึ่งไอ้บ่อน้ำนั้นดันเป็นอันตรายกับชีวิตสุดขีดแต่นางเอกของเราก็โดดลงไปงมอยู่ดี ใจนิ่งเหลือเกินแม่คุณ....
ทีนี้ พองมกระจกจนได้แล้วน้องก็เริ่มหมดแรง จมลงไปเรื่อยๆ

และคุณพระเอกของเราก็ตามมาช่วยไว้ได้ทันเวลาพอดีราวกับรู้ใจ~ พระเอกในพระเอกเสียจริงจริ๊งงง

แต่พอช่วยขึ้นมาแล้ว ร่างกายของนางเอกกลับผุพัง ผิวลอกดูไม่ได้ เพราะกระจกที่เก็บขึ้นมาได้ซึมซับพลังของเทพีแห่งความตายอิซานามิที่หลับไหลอยู่ก้นบ่อมาด้วย แล้วเสียงหลอนๆของอิซานามิก็ขู่ขึ้นมาว่านางเอกจะกลายเป็นเทพแห่งความตายคนต่อไปแทนตัวเอง ให้ฆ่านางเอกทิ้งซะ

「เหมือนกันที่สึสะโนะโอได้ฆ่าอามาเทราสึไป」

แน่นอนว่าไม่มีทางยอม เค้าก็รักของเค้าจะให้ฆ่าทิ้งอะไร บ้าเหรอ  อะคาสะจับนางเอกมาจูบแก้ม แล้วก็บอกว่าต่อให้น่าเกลียดดูไม่ได้ยังไงก็ยังรัก จะไม่ปล่อยให้นางเอกต้องกลายเป็นคนร้ายไปเด็ดขาด  ทันใดนั้นเอง กระจกสองชิ้นที่กลับมารวมกันก็ส่องแสงวาบ ปลุกเทพีอามาเทราสึที่หลับไหลขึ้นมาทันเวลา อิซานามิจึงถูกกำจัดไปในที่สุด ก่อนจะทิ้งท้ายไว้ว่า หากสามีของตัวเองรักและยอมรับเธอได้เหมือนที่อะคาสะรักนางเอกก็คงจะดี

โลกถูกช่วยเอาไว้ได้ เทพีอามาเทราสึตื่นขึ้นมาโดยไม่ต้องใช้ร่างโอลิมเปีย พระนางรักกัน แฮปปี้เอนดิ้ง เย่!

*เพิ่มเติม*
ตามตำนาน อิซานางิมาตามภรรยารักในยมโลกเพื่อให้กลับขึ้นไปอยู่ด้วยกัน แต่กลับไม่ยอมทำตามสัญญาที่ว่าห้ามหันมามองหน้าอิซานามิ พอหันมาเจอภรรยาที่ตอนนี้มีสภาพน่าเกลียดแล้วก็นึกกลัว รับไม่ได้ขึ้นมาจึงหนีไป เอาลูกท้อซึ่งเชื่อว่าเป็นผลไม้แห่งเทพปาใส่ไม่ให้ตามมาได้ และสุดท้ายก็ทิ้งคนที่ตัวเองอ้างว่ารักเอาไว้แบบนั้น..

わがままですよねぇ・・


ถะ ถ้าแบดเอนด์ล่ะก็--

นางเอกที่กลับไปยังบ้านเกิดเพื่อจะตามหากระจกครึ่งแรก พอไปถึงก็เจอสึคุโยมิอยู่ พูดยิ้มๆว่านางเอกมาช้าเกินไปหน่อยนะเพราะเขาได้มันมาแล้ว  ก่อนโอลิมเปียจะได้ตอบอะไรพี่แกก็บีบกระจกทิ้งดังเปรี๊ยะ  แล้วก็ภาพตัดไปเลย

เฮ้ย เดี๋ยว ตามไม่ทัน

เปิดมาอีกที สึคุโยมิก็กอดนางเอกที่นอนสลบไสลไม่รู้เรื่องรู้ราวไม่แล้วพูดพร่ำไปเรื่อย ได้ความว่าโลกของนางเอกมันดับสิ้นไปแล้ว บอกว่านางเอกก็หนีรอดมาได้โดยไม่ต้องกลายเป็นอามาเทราสึ แล้วก็ไม่ต้องห่วงว่าจะโดนชายผมแดงคนนั้นเอาชีวิตไปด้วย ค่อยยังชั่วที่สามารถปกป้องโอลิมเปียเอาไว้ได้

นางก็เพ้อไปเรื่อยว่าออกเดินทางสู่โลกใหม่กันเถอะ เหมือนตอนเด็กๆที่เราเคยนอนหลับบนเรือด้วยกันไง เมื่อตื่นก็จะเล่าเรื่องราวมากมายให้ฟัง เค้าน่ะนะไม่ว่าเมื่อไหร่ก็เป็นจะมิตรและคอยภาวนาให้นางเอกมีความสุขเสมอ เค้ารู้ว่านางเอกรักอะคาสะมาก แต่ผู้ชายคนนั้นมีแต่จะทำให้ทุกข์ใจนะ ถึงได้ต้องปกป้องแบบนี้ไง

พอนางเอกละเมอเรียกชื่อพระเอก สึคุโยมิก็พูดต่อ

「あの男はもういないよ」
「お前にはもう僕しかいないのだよ」
「お前を愛する者はもう僕しかいないのだよ」
「だからお前は・・ーーー僕を愛するしかないのだよ」

มันหลอนได้ใจมากเลยโง๊ย วี๊ดดดดดดดดดดดดด

พูดตรงๆเลยนะคะ ดิฉันประทับใจเอนด์นี้มาก สะใจสุดๆ /หร่อนเป็นMเหรอ...

คืออันนี้จะขอพูดถึงโดยตัดประเด็นเรื่องการ grooming ไปนะคะเพราะคิดว่าไม่ใช่ สึคุโยมิเนี่ยอยู่กับนางเอกมานานก็จริง แต่จะเป็นในฐานะมาเล่นด้วย คอยเล่านู่นนี่ให้ฟัง สอนเรื่องต่างๆให้รู้เพราะนางเอกเป็นเด็กคนเดียวที่ไม่กลัวนางเฉยๆ  จนคุณแม่เสียนางเอกก็ย้ายไปอยู่กับคนอื่นแทน คือไม่เคยได้อยู่ด้วยกัน24/7แต่อย่างใด แค่รู้จักกันมานานนน แถมเดิมที สึคุโยมิก็รู้อยู่แล้วด้วยว่านางเอกต้องโตไปเป็นภาชนะให้พี่สาว  แต่พอสนิทกันไปนานๆเข้าก็เริ่มรู้สึกว่าไม่อยากให้นางเอกหายไปเท่านั้นเอง งือ

ฝนมองว่าสึคุโยมิคงรักนางเอกพอตัวเลยแหละถึงขั้นยอมทำลายโลกไม่ให้อามาเทราสึฟื้นขึ้นมาได้อีก แต่ด้วยความที่เป็นเทพเจ้า ลอจิคใดๆย่อมไม่เหมือนกับคนอยู่แล้ว  ดีไม่ดีอาจจะไม่ใช่รักในเชิงชู้สาวด้วยซ้ำเพราะรูทอื่นๆก็ไม่เคยมาขวางอะไร ขอแค่นางเอกมีความสุขก็พอ  คงเป็นความรักความหวังที่ดีไม่อยากให้นางเอกถูกอะคาสะฆ่า เหมือนกับอามาเทราสึที่ถูกสึสะโนะโอฆ่า  อยากให้นางเอกปลอดภัยและมีความสุข เป็นห่วงแบบผิดๆประมาณนี้มั้ยหว่า

เกมทำได้ดีมากเลยในแง่ที่ว่าสำหรับเทพ มนุษย์ก็อาจเป็นแค่ของเล่นฆ่าเวลา จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด โลกจะสลายก็ปล่อยให้พังไปสิ ถล่มทิ้งแล้วพานางเอกออกมา เดี๋ยวค่อยสร้างโลกใหม่ก็ได้ ไม่ได้สนใจชีวิตอีกมากมายที่ต้องดับสูญซักนิด

神様の執着心ก็เป็นอีกจุดที่ทีมงานเขียนได้น่าสนใจเช่นเดียวกันค่ะ สึคุโยมิไม่เหมือนกันตัวละครยันเดเระ จะว่าจิตใจบิดเบี้ยวก็ไม่เชิง เจ้าตัวแค่ทำสิ่งถูกต้องในแบบที่ตัวเองคิด ยิ่งพอยึดติดกับนางเอกที่คอยดูแลมาแต่เด็กจนโต สุดท้ายทำใจปล่อยไปไม่ได้ก็เลยตัดสินใจพังทุกอย่างทิ้งให้หมด ประมาณว่าขอแค่โลกสลายไปก็ไม่มีอะไรมาทำให้เจ้าทรมาณได้อีกแล้วงี้
ช่างสะท้อนความเอาแต่ใจของเทพเจ้าได้ชัดเจนจนน่าซูฮก สุดท้ายแล้วต่อให้จะรักและหวังดียังไงก็ไม่ได้ใส่ใจ consent ของนางเอกอยู่ดี ให้ฟีล "เจ้าจะรักมนุษย์ผู้นั้นแล้วอย่างไร ในเมื่อโลกใบนี้เหลือเพียงแต่ข้า" สุดๆไปเล้ยยย

เอาเป็นว่า หนูชอบเค้ามาก ทั้งคาร์แรกเตอร์ นิสัย ดีไซน์ เสียง ทุกอย่างมันลงตัวไปหมด เวลาสึคุโยมิเรียกโอลิมเปียว่า  愛し子よ・・　แล้วใจละลายเหลวเป๋วไปหมด


รีวิวภาพรวมเกม

ยอดเยี่ยม! ยิ่งใหญ่! เกรียงไกร! โอลิมเปีย!!!
オランピアソワレถือว่าสนุกเป็นอันดับต้นๆของเกมที่เคยเล่นทั้งหมดตั้งแต่เข้าวงการโอโตเมะมาเลย ชอบขนาดที่ว่าสามารถไต่ขึ้นมาเป็นอันดับสองในใจได้อย่างง่ายดาย เสียดายที่ไม่ได้ซื้อตลับเกมพร้อมของแถมไว้จนต้องไปตามสอยกู๊ดส์มือสองเก็บรัวๆ หมดตัวแล้ว แหะ
ตอนแรกแอบกังวลนิดหน่อยว่าจะเล่นรู้เรื่องมั้ยเพราะอาจารย์ที่เขียนบทของเกมนี้ชอบใช้คำศัพท์ยากๆคันจิเยอะๆ  แต่พอลองดูแล้วก็ไม่เป็นปัญหาเท่าที่คิดนะ เล่นได้สบายมาก ถ้าผ่านแจปรีดมาแล้วแค่นี้จิ๊บจ๊อย แถมยังได้เพิ่มคลังคำศัพท์ไปด้วยในตัวอีก เริ่ดไม่หยุด

เนื้อเรื่องดี เขียนมาสนุกเข้าใจง่าย มีปมให้ติดตามแล้วก็ชวนลุ้นจนอยากเล่นไปเรื่อยๆ ติดจนวางไม่ได้จนกว่าจะเล่นจบซักรูท ไม่งั้นมันค้างคาใจ ขนาดนั้นเลยอ้ะคิดดู! แล้วก็ไม่ใช่เกมที่ดราม่าปวดตับ ไม่มีซีนบีบใจและแบดเอนด์ที่โหดร้ายจนร้องไห้เท่าไหร่  ส่วนใหญ่จะร้องไห้เพราะซึ้งไปกับเรื่องมากกว่า (มันดี เชื่อเถอะ) ตัวละครทุกตัวมีที่มาที่ไป ไม่ใช่คาร์แรกเตอร์แข็งๆโดดๆที่โดนยัดเข้ามาอย่างไร้ประโยชน์ ตัวประกอบทุกตัวเองก็มีเหตุผลและบทบาทสำคัญทั้งหมด ตัวร้ายมีมิติไม่แบน มีดำมีขาว เรียกได้ว่าทุกคนถูกสร้างมาอย่างประณีตมากจริงๆค่ะ

อวยขนาดนี้จนแทบไม่มีที่จะติเลยใช่มั้ยคะ ใช่ค่ะ ถามเองตอบเอง
นอกจากได้ฟินไปกับความรักของพวกเค้าแล้วยังรู้สึกสนุกไปกับประเด็นทางสังคมในเกมด้วยว่าเหล่าวัยรุ่นกลุ่มนี้จะนำความเป็นแปลงมาสู่บ้านเมืองได้หรือไม่ จะพัฒนาต่อไปยังไง ชวนให้เอาใจช่วยมากจริงๆ

ส่วนตัวให้คะแนน9.5/10 จริงๆอยากจะให้10เต็มด้วยซ้ำแต่ขอหัก0.5เป็นมารยาทตรงที่เนื้อเรื่องบางอย่างพอเดาทางได้ ไม่ได้โดนตลบหลังซ้ำแล้วซ้ำอีก ซึ่งจุดนี้ขอออกตัวไว้ก่อนว่าเป็นเพราะฝนเล่นเกมมาเยอะเองเลยทำให้รู้流れของเกมจนชิน แต่ถ้าเป็นมือใหม่ที่ไม่บูชาเกมจีบหนุ่มถวายหัวอย่างเราต้องว้าวมากแน่นอนค่ะ!
プレイ順　ที่แนะนำคือ ริคู→โทคิซาดะ→โยะสึกะ→คุโรบะ→ฮิมุกะ→อะคาสะ ตามที่ออฟฟิเชียลแนะนำเล้ย เค้าคิดมาดีแล้ว เล่นตามนี้ปังแน่นวล♥

คำศัพท์ที่รู้ก็ดี แต่ไม่รู้ก็ไม่เป็นไร ประจำวันนี้ ได้แก่~

葦（あし）ต้นไม้จำพวกอ้อและกก
喀血（かっけつ）อาการไอหรืออาเจียนเป็นเลือด
喜色満面（きしょくまんめん）ใบหน้าเปี่ยมสุข
珠に交われば赤くなる（しゅにまじわればあかくなる）การจะเปลี่ยนไปดีหรือร้ายก็ขึ้นอยู่กับคนที่คบหา มีความหมายคล้ายกับสุภาษิต "คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบบัณฑิต บัณฑิตพาไปหาผล" ในภาษาไทย
処刑（しょけい）การลงโทษ
職権濫用（しょっけんらんよう）การใช้อำนาจในทางที่ผิด
蓼食う虫も好き好き（たでくうむしもすきずき）ความชอบคนแต่ละคนย่อมต่างกันไป
嘆願書（たんがんしょ）ใบคำร้อง
辻占（つじうら）ข้าวเกรียบคล้ายขนมเซมเบ้ มีกระดาษทำนายใส่ไว้ด้านใน ลักษณะใกล้เคียงกับFortune cookies
弔い（とむらい）งานศพ
奈落（ならく）นรก รากศัพท์มาจากภาษาสันสกฤต เป็นนรกตามศาสนาพุทธ
睥睨（へいげい）การจ้องเขม่น
魔女狩り（まじょがり）การล่าแม่มด
薬研（やげん）แท่นบดยา
黄泉（よみ）ยมโลก เป็นนรกตามลัทธิชินโต

ขอบคุณที่เกมมีโหมด語録ให้เลือกสรรคำพร้อมคำอธิบาย กราบ
ถึงศัพท์แอบバラバラไปหน่อย แต่หวังว่าจะมีประโยชน์นะคะ!


สำหรับใครที่อ่านมาถึงจุดนี้ ขอขอบคุณจากใจเลยค่ะ อยากบอกให้รู้ว่าเราซาบซึ้งมากจริงๆ  ความพยายามของฝนไม่เสียเปล่าแล้ว เอาใจเค้าไปเลย เยิ้ฟฟ٩꒰ ˘ ³˘꒱۶~♡

ทุบสถิติความยาวทุกบล็อกที่เขียนมาเลยค่ะสำหรับวีคนี้ นั่งพิมพ์แต้กๆมาสามสี่วันจนปวดหลัง ฮือ
แต่พอคิดว่าจะได้เล่าเรื่องสนุกๆให้ทุกคนฟังก็อดไม่อยู่ทุกทีเลย   ยิ่งเป็นเกมที่พึ่งเล่นจบใหม่ๆยิ่งอยากเล่าไปซะทุกสิ่งทุกอย่าง นี่ขนาดตัดรายละเอียดยิบย่อยไปเยอะมากแล้วยังยาวขนาดนี้..
หากสนใจ สามารถซื้อオランピアソワレ ได้ทั้งแบบดาวน์โหลดออนไลน์และตลับเกมแล้ววันนี้นะคะ  ขอรับประกันด้วยศักดิ์ศรีและเกียรติแห่งติ่งโอโตเมะทั้งหมดที่มีเลยว่าจะไม่ผิดหวังแน่นอน!

สำหรับวันนี้ก็ขอลาไปก่อน คราวนี้จะได้กลับมาพร้อมบทความที่ติดไว้ตั้งแต่ชาติปางก่อนเสียที
(ซักทีเถอะย่ะหล่อน  /ทุกคนเท้าเอวรุมสาป)


สวัสดีค่าาาา٩꒰｡•◡•｡꒱۶